طراحي فضاي سبز ، در مقياس هاي كوچك ، بايد مبتني بر راحتي، زيبايي، دوام و صرفه ي اقتصادي باشد . طراحي فضاي سبز ، به عنوان بخشي از طراحي فضاي شهري، فرآيندي انساني است كه با بهبود كيفيت كالبدي محيط زيست سرو كار دارد .
آن چه كه بايد در طراحي ، به آن اشراف داشت ، اين است كه يك فضاي سبز (در هر مقوله اي كه باشد )، از يك سو، جز يي از شهر است و نمي توان بدون توجه به كل ، در مورد جز ء برنامه ريزي و طراحي انجام داد و از سوي ديگر ، هر فضاي سبز ، به منزله ي يك كل است كه از تركيب اجزا، مانند : راه ها، باغچه ها،محوطه سازي ، مبلمان و المان ها تشكيل مي شود و ضمن اين كه بايستي كليت در تمامي اجزا احساس شود، اجزا نيز به خوبي طراحي شوند.
در طراحي فضاي سبز ، از گياهان به عنوان عناصر معماري مي توان استفاده كرد . اين عناصر ، همانند ديگر عناصري كه در طراحي به كار گرفته مي شوند، از ويژگي هاي بصري مانند: نقطه، خط، فرم، رنگ و بافت برخوردار هستند .
بايستي اين ويژگي ها براساس اصول زيبايي شناختي، يعني وحدت، ريتم، تناسب، تعادل ،توازن و مقياس چيده شوند تا بتوان به محيطي دلپذير دسترسي پيدا كرد.
فرايند طراحي محيط و منظر
طراحي محيط و منظر فرايند آگاهانه، خلاق سازمان‌دهي، برنامه ريزي و ايجاد تغييرات فيزيكي در محيط و متظر است كه منجر به خلق مكان‌هايي مي‌شود. مكان‌ها ساختارهاي ذهني هستند كه با تلفيق صحنه‌هاي ويژه‌اي بر‌آمده از تجربيات گذشته و وضعيت رواني بيننده در ذهن او شكل مي‌گيرند. يك طراحي فضاي سبز براي خلق چنين مكان‌هايي از عناصر گياهي به عنوان المان‌هاي بصري استفاده مي‌كند. و در نهايت مكان‌هاي حسي قوي و مثبت كه برخوردار از توانايي بر انگيختن تصاوير ذهني مطلوب و قابليت به خاطر سپاري در دوره‌هاي طولاني زنان هستند را طراحي مي‌كند.
ايده پردازي يك مرحله خلاقانه در طراحي است و هر چند در يك لحظه به وجود مي‌آيد اما معمولاً به زمان طولاني براي درك موارد مختلف در ذهن نياز دارد. معمولاً ايده‌هاي گوناگوني به ذهن طراح خطور مي‌كند و تصميم گيري در مورد اين كه كدام ايده فضاي سبز بسط و گسترش يابد، به توانايي طراح باز مي‌گردد. ايده پردازي و تصميمات در مورد انتخاب ايده‌ها، يك خلاقيت فردي است كه نمي‌توان آن را به كسي آموزش داد.
طراحي فضاي سبز ، در مقياس هاي كوچك ، بايد مبتني بر راحتي، زيبايي، دوام و صرفه ي اقتصادي باشد . طراحي فضاي سبز ، به عنوان بخشي از طراحي فضاي شهري، فرآيندي انساني است كه با بهبود كيفيت كالبدي محيط زيست سرو كار دارد .
آن چه كه بايد در طراحي ، به آن اشراف داشت ، اين است كه يك فضاي سبز (در هر مقوله اي كه باشد )، از يك سو، جز يي از شهر است و نمي توان بدون توجه به كل ، در مورد جز ء برنامه ريزي و طراحي انجام داد و از سوي ديگر ، هر فضاي سبز ، به منزله ي يك كل است كه از تركيب اجزا، مانند : راه ها، باغچه ها،محوطه سازي ، مبلمان و المان ها تشكيل مي شود و ضمن اين كه بايستي كليت در تمامي اجزا احساس شود، اجزا نيز به خوبي طراحي شوند.
در طراحي فضاي سبز ، از گياهان به عنوان عناصر معماري مي توان استفاده كرد . اين عناصر ، همانند ديگر عناصري كه در طراحي به كار گرفته مي شوند، از ويژگي هاي بصري مانند: نقطه، خط، فرم، رنگ و بافت برخوردار هستند .
بايستي اين ويژگي ها براساس اصول زيبايي شناختي، يعني وحدت، ريتم، تناسب، تعادل ،توازن و مقياس چيده شوند تا بتوان به محيطي دلپذير دسترسي پيدا كرد.
فرايند طراحي محيط و منظر
طراحي محيط و منظر فرايند آگاهانه، خلاق سازمان‌دهي، برنامه ريزي و ايجاد تغييرات فيزيكي در محيط و متظر است كه منجر به خلق مكان‌هايي مي‌شود. مكان‌ها ساختارهاي ذهني هستند كه با تلفيق صحنه‌هاي ويژه‌اي بر‌آمده از تجربيات گذشته و وضعيت رواني بيننده در ذهن او شكل مي‌گيرند. يك طراحي فضاي سبز براي خلق چنين مكان‌هايي از عناصر گياهي به عنوان المان‌هاي بصري استفاده مي‌كند. و در نهايت مكان‌هاي حسي قوي و مثبت كه برخوردار از توانايي بر انگيختن تصاوير ذهني مطلوب و قابليت به خاطر سپاري در دوره‌هاي طولاني زنان هستند را طراحي مي‌كند.
ايده پردازي يك مرحله خلاقانه در طراحي است و هر چند در يك لحظه به وجود مي‌آيد اما معمولاً به زمان طولاني براي درك موارد مختلف در ذهن نياز دارد. معمولاً ايده‌هاي گوناگوني به ذهن طراح خطور مي‌كند و تصميم گيري در مورد اين كه كدام ايده فضاي سبز بسط و گسترش يابد، به توانايي طراح باز مي‌گردد. ايده پردازي و تصميمات در مورد انتخاب ايده‌ها، يك خلاقيت فردي است كه نمي‌توان آن را به كسي آموزش داد.
فضاي سبز و ارتباط آن با توسعه ارتباط شهري